Helsinki - Daria Zawiałow

Nie oskarżaj o to mnie, 
Nie powiem tamtej. 
Nie ma mojej winy w tym 
I ty to wiesz. 
Tamta chciała zawsze mieć 
Dwóch do wyboru. 
A ja przecież tylko chcę 
Jednego mieć. 

Mówiłam, że to, co złe 
Nie spotyka mnie. 
Zastanów trzy razy się, 
Co naprawdę jest złe. 
W Helsinkach zaszyję się, 
To daleko jest. 
Może jak zorze świat 
Mi zaświeci się. 

Nie przeklinaj ciągle tak 
Przy małym dziecku. 
Czy to, co zapamiętać ma 
To twoja mać? 
Najlepiej może w ogóle się 
Tu nie pokazuj. 
Od twoich ładnych słów 
Mi głowa pęka w szwach. 

Mówiłam, że to, co złe 
Nie spotyka mnie. 
Zastanów trzy razy się, 
Co naprawdę jest złe. 
W Helsinkach zaszyję się, 
To daleko jest. 
Może jak zorze świat 
Mi zaświeci się. 

Monolog prowadzę swój, 
Ze swoich prywatnych słów. 
Biorę z kolekcji 
Wszystkie najlepsze z mów. 

Usta zagryzasz mi, 
Próbujesz odkręcać młyn. 
Gdy patrzę na ciebie, 
W ziemię mnie wbija wstyd. 

Mówiłam, że to, co złe 
Nie spotyka mnie. 
Zastanów trzy razy się, 
Co naprawdę jest złe. 
W Helsinkach zaszyję się, 
To daleko jest. 
Może jak zorze świat 
Mi zaświeci się. 

Mówiłam, 
Że to, co złe. 
Mówiłam, 
Nie spotka mnie. 
Mówiłam, 
Że to, co złe. 
Mówiłam, 
Nie spotka mnie.