Ten cały blask naiwnych lat, Ten wiersz, że świat to ja. To śmiech i blef dziś wiem, A jednak żal. Tyle róż było w snach, Tyle snów było w nas. Tyle słońc, tyle gwiazd, Tyle dróg. Tyle róż zgasił wiatr, Tyle snów zabrał czas. Tylu słów, tylu słów nie ma już. Lecz jak mam żyć nie wierząc w nic, Bez róż i gwiazd i serc. Choć świat to blef i śmiech, Ja swoje wiem. Tyle róż będzie w snach, Tyle snów będzie w nas. Tyle słońc, tyle gwiazd, Tyle dróg. Tyle róż wznieci wiatr, Tyle snów da nam czas. Tyle słów, nowych słów będzie znów. Tyle róż będzie w snach, Tyle snów będzie w nas. Tyle słońc, tyle gwiazd, Tyle dróg. Tyle róż wznieci wiatr, Tyle snów da nam czas. Tyle słów, nowych słów będzie znów. Tyle róż, tyle róż.