Królowa nadbałtyckich raf - Artur Andrus

Słodycz jego ust 
Smakowała w tańcu, 
Trochę gniótł ją w biust 
Gruby, złoty łańcuch. 
On jej obiecał 
Gwiazdkę z nieba, 
Że zestrzeli sztuczny kwiat, 
Że po sezonie sprzeda kebab 
I że wyruszą razem w świat. 

Spójrzże na mnie ejże, 
No weźże płyńże do mnie w pław, 
Ja ci się obejrzę 
Królowo nadbałtyckich raf. 
Spójrzże na mnie ejże, 
No weźże płyńże do mnie w pław, 
Ja ci się obejrzę 
Królowo nadbałtyckich raf. 

Ona mu, co dnia 
Muszli sznur nawleka, 
Mówi mu, że ma 
Odlotowy siekacz, 
Że kilogramów parę zgubi, 
Że pieniędzy będzie dość 
I że jej mąż go też polubi, 
Bo w sumie to w porządku gość. 

Spójrzże na mnie ejże, 
No weźże płyńże do mnie w pław, 
Ja ci się obejrzę 
Królowo nadbałtyckich raf. 
Spójrzże na mnie ejże, 
No weźże płyńże do mnie w pław, 
Ja ci się obejrzę 
Królowo nadbałtyckich raf. 

Chociaż trochę żal, 
Skończy się jak zwykle, 
On odjedzie w dal 
Czarnym motocyklem, 
Jeszcze go kiedyś spotka w windzie 
I bez emocji da mu w twarz, 
Bo przecież wie, że on gdzie indziej 
Na setkach innych polskich plaż. 

Spójrzże na mnie ejże, 
No weźże płyńże do mnie w pław, 
Ja ci się obejrzę 
Królowo podkarpackich raf. 

Spójrzże na mnie ejże 
No weźże płyńże do mnie w pław, 
Ja ci się obejrzę 
Królowo świętokrzyskich raf. 

Ja ci się obejrzę 
Królowo mazowieckich raf. 

Ja ci się obejrzę 
Królowo warmińsko mazurskich raf. 

Ja ci się obejrzę 
Królowo dolnośląskich raf. 

Ja ci się obejrzę 
Królowo białowieskich raf.