Zawsze możesz powrócić - Lidia Stanisławska

Tyle dni siedzisz w Rzymie, 
A z nieba spływa żar, 
Gdy lotnisko na Tybrem 
To zimny świat ze szkła. 
Znów unosi się w górę 
Ogromny Jumbo jet, 
Kilka sekund i w chmurach, 
Już gaśnie jego śpiew. 

Obok krzyczy ulica 
Zapięta w modny szal, 
W Fiore disco o świcie 
Szaleje setka par. 
Grzech wędruje chodnikiem 
Wystawy kłują wzrok, 
Kolorowe afisze, 
A w dali dźwięczy głos. 

Zawsze możesz powrócić, 
Nigdy nie jest za późno, 
Dom bez ciebie jest pusty, 
Grudzień mija za grudniem. 
Przecież możesz powrócić, 
Wyślij do mnie telegram, 
Życie ciągle nas uczy, 
Na lotnisko przybiegnę. 

Siedzisz w miękkim fotelu, 
Na szybie wieszasz wzrok, 
Sydney albo Montreal 
Wystarczy jeden krok. 
Znów unosi się w górę 
Ogromny Jumbo jet, 
Kilka sekund i w chmurach, 
Drży echem jego śpiew. 

Zawsze możesz powrócić, 
Nigdy nie jest za późno, 
Dom bez ciebie jest pusty, 
Grudzień mija za grudniem. 
Przecież możesz powrócić, 
Wyślij do mnie telegram, 
Życie ciągle nas uczy, 
Na lotnisko przybiegnę. 

Zawsze możesz powrócić, 
Nigdy nie jest za późno, 
Dom bez ciebie jest pusty, 
Grudzień mija za grudniem. 
Przecież możesz powrócić, 
Wyślij do mnie telegram, 
Życie ciągle nas uczy, 
Na lotnisko przybiegnę.