Pójdę sobie w świat - Czarne Korki

Jak mnie wkurzy, jak mnie wnerwi Pani premier, 
Pan minister doprowadzi mnie do szału, 
Na mieszkanie w innym kraju się zamienię, 
I z Ojczyzny mej wyleczę się pomału. 

Jak mnie wkurzy nieprzytomnie Pani Kazia, 
Pan Stanisław albo Bogdan, albo Jerzy, 
Rzucę wszystko, zbiorę graty i po krzyku, 
Że tu byłem nikt za chwilę nie uwierzy, 
Że tu byłem nikt za chwilę nie uwierzy. 

Pójdę sobie w świat, 
Długo będę szedł, 
Za dwadzieścia lat 
Nie zatrzymam się. 
Pójdę sobie w świat, 
Długo będę szedł, 
Za trzydzieści lat 
Nie zatrzymam się. 

Jak mnie tylko jeszcze jeden raz oszuka 
Pani z banku, Pan z genialnych ubezpieczeń, 
To zmądrzeję i podniosę się i pójdę, 
I z choroby naiwności się wyleczę. 

Jak pobożna katoliczka z warzywniaka 
Znów mnie natnie na kolejne cztery złote, 
To ten mój patriotyczny stracę zapał 
I nie będę już chorował na głupotę, 
I nie będę już chorował na głupotę. 

Pójdę sobie w świat, 
Długo będę szedł, 
Za czterdzieści lat 
Nie zatrzymam się. 
Pójdę sobie w świat, 
Długo będę szedł, 
Za pięćdziesiąt lat 
Nie zatrzymam się.