Nieznajome dni - Danuta Stankiewicz

W zwykłym się zjawiłeś dniu, 
To był nasz dzień. 
Ślady twych ujrzałam stóp, 
A w słońcu cień. 
Wołał mnie twój ciepły głos z oddali, 
Jaki jesteś, myśli nie pytały. 
Może będziesz tylko zapomnianym moim snem, 
Moim snem. 

Nasze losy w księgach zapisane 
Wyznaczyły jutro nam spotkanie, 
Jakie będą nasze nieznajome dni, 
Przyjdź, przyjdź, przyjdź. 

Nic o tobie nie wiem, nieznajomy 
Jakie ścieżki są twych dróg. 
Które twoje cztery świata strony, 
Gdzie na piasku ślady stóp. 

Nic o tobie nie wiem, nieznajomy 
Jakie wiatry pieszczą skroń. 
Dokąd w życiu biegniesz zapędzony, 
Skąd przychodzisz, gdzie twój dom. 

Przyszło nasze jutro, 
Dziś nie było cię. 
Tylko ptaków został krzyk 
I drzewa cień. 
Rysowałam twoją twarz na piasku, 
Byłeś przy mnie bliski, taki własny. 
Miałeś oczy zakochane tak, jak w moim śnie, 
Moim śnie. 

Nasze losy w księgach zapisane 
Wyznaczyły znowu nam spotkanie, 
Jakie będą nasze nieznajome dni, 
Przyjdź, przyjdź, przyjdź. 

Nic o tobie nie wiem, nieznajomy 
Jakie ścieżki są twych dróg. 
Które twoje cztery świata strony, 
Gdzie na piasku ślady stóp. 

Nic o tobie nie wiem, nieznajomy 
Jakie wiatry pieszczą skroń. 
Dokąd w życiu biegniesz zapędzony, 
Skąd przychodzisz, gdzie twój dom. 

Ooo! 

Nic o tobie nie wiem, nieznajomy 
Jakie ścieżki są twych dróg. 
Które twoje cztery świata strony, 
Gdzie na piasku ślady stóp. 

Nic o tobie nie wiem, nieznajomy 
Jakie wiatry pieszczą skroń. 
Dokąd w życiu biegniesz zapędzony, 
Skąd przychodzisz, gdzie twój dom.