Nie patrzę w dół - Liber & Natalia Szroeder

Zgubić nas może jedno spojrzenie w dół,
Postaram się z resztek nadziei
Uszyć bezpieczny strój, ochronić cię.

Ściąga nas do ziemi coś,
Za najdrobniejszy błąd.
Płacimy tym, co świat nam dał,
Jak ruszyć dalej stąd?

Nie patrzę w dół na cienkiej linie,
Trzymam się twoich rąk i mądrych słów.
Nie patrzę w dół,
Bo wierzę w to, że mamy w sobie tę moc,
By iść przed siebie,
Iść przed siebie,
Iść przed siebie,
Iść przed siebie.


Idź i nie daj się złamać,
Już nigdy nie przestawaj.
Idź, bądź niepokonana,
Utkana dla nas cienka nić,
Po której stąpamy,
Pod nami przeciwności tłum.
Idź dalej przed siebie
I nie spoglądaj w dół.

Ściąga nas do ziemi coś,
Za najdrobniejszy błąd.
Płacimy tym, co świat nam dał,
Jak ruszyć dalej stąd?

Nie patrzę w dół na cienkiej linie,
Trzymam się twoich rąk i mądrych słów.
Nie patrzę w dół,
Bo wierzę w to, że mamy w sobie tę moc,
By iść przed siebie,
Iść przed siebie,
Iść przed siebie,
Iść przed siebie.

Nie patrzę w dół na cienkiej linie,
Trzymam się twoich rąk i mądrych słów.
Nie patrzę w dół,
Bo wierzę w to, że mamy w sobie tę moc.

Nie patrzę w dół na cienkiej linie,
Trzymam się twoich rąk i mądrych słów.
Nie patrzę w dół,
Bo wierzę w to, że mamy w sobie tę moc,
By iść przed siebie,
Iść przed siebie,
Iść przed siebie,
Iść przed siebie.

Nie patrzę w dół na cienkiej linie,
Trzymam się twoich rąk i mądrych słów.
Nie patrzę w dół,
Bo wierzę w to, że mamy w sobie tę moc.