W Lewinie koło Kudowy - Violetta Villas

W Lewinie, koło Kudowy 
Jest dom mych dziecinnych dni. 
Dziś stary, w wspomnieniach nowy, 
Miał z Polska otwarte drzwi. 

W Lewinie, koło Kudowy 
Jest słońce, które mnie zna 
I strumyk, co nocą śpiewa, 
Kaczeńce żółte i bzy. 

W Lewinie, koło Kudowy 
Dróg tyle na pamięć znam 
I serce moje tam biega, 
Jak bose, dziecięce sny. 

Wyrosłam właśnie w Lewinie, 
Wśród zboża złocistych pól. 
Gdzie kościół stoi na wzgórzu, 
Tam szkoła moja tysiąca snów. 

W Lewinie, koło Kudowy 
Mój ojciec kiedyś żył. 
Pamiętam dwie wielkie ręce 
Jak warkocz jasny, co lśni. 

W Lewinie, koło Kudowy 
Kaczeńce żółte z tych łąk, 
Brał w dłonie wielkie jak wiosła, 
Z mych małych i mokrych rąk. 

Moja mama w Lewinie 
Przeżyła tyle lat, 
Dziś odeszła daleko, 
Tak bardzo mi jej brak. 

Na wzgórzach mego Lewina 
Świat cały do mnie się śmiał 
I wiatr śpiewał dla mnie w leszczynach 
A strumyk szemrał wśród skał. 

Lewinie, drogi Lewinie 
Dlaczegoś zdradził mnie? 
Dlaczegoś zranił me serce 
Co tak kochało cię? 

W Lewinie koło Kudowy 
Zraniono serce me, 
Zraniono moje zwierzęta, 
Co tak bardzo kochały mnie. 

Dlaczego serce me płacze? 
A rany tak bolą mnie, 
Bo każda zdrada jest grzechem. 
O Boże wysłuchaj mnie. 

Wszystkie upokorzenia i zdrady 
I każdy grzech, nowa władza przyjdzie, 
Doczekam się 
I wiem, że przyjdzie taki dzień, 
Że ta nowa władza powie mi: 
Wioletto, przepraszamy cię. 
Boże, błogosław mnie.