Prichodit wriemia - Anna German

Wot idiet po swietu czełowiek-czudak,
Sam siebie tichon´ko ułybajas´.
Widno, w gołowie kakoj-nibud´ pustiak,
S sierdcem, widno, czto-nibud´ nie tak...

Prichodit wriemia, s juga pticy priletajut,
Sniegowyje gory tajut, i nie do sna!
Prichodit wriemia, ludi gołowy tieriajut,
I eto wriemia nazywajetsia wiesna.

Skolko sierdce walidołom nie leczi -
Wsie rawno spłosznyje pierieboi.
Skolko tut ni żałujsia, ni worczi,
Nie pomogut łuczszyje wraczi...

Prichodit wriemia, s juga pticy priletajut,
Sniegowyje gory tajut, i nie do sna!
Prichodit wriemia, ludi gołowy tieriajut,
I eto wriemia nazywajetsia wiesna.

Pojezżaj w Antarktiku biez lisznich słow:
Tam siejczas kak raz w razgarie osien´ –
Na połgoda ty biez wsiakich doktorow
Snowa budiesz wiesieł i zdorow!

Prichodit wriemia, s juga pticy priletajut,
Sniegowyje gory tajut, i nie do sna!
Prichodit wriemia, ludi gołowy tieriajut,
I eto wriemia nazywajetsia wiesna,
Wiesna, wiesna, wiesna, wiesna!