Dla wszystkich złote słońce - Piotr Rubik

Kolejny sztorm potrząsa światem,
W gazetach się od nieszczęść roi

A w mym ogrodzie kwitną kwiaty,
O które jak o świat się boję.

Ćwiczą przed zimą ptasie pary
By wrócić do gorących krajów

Lecz tam znów wzięli się za bary,
I nawet ludzie nie wracają.

Dla wszystkich złote słońce świeci,
Dla wszystkich zapach pomarańczy,
Dla wszystkich uśmiechnięte dzieci,
Które ze szczęścia pragną tańczyć.

Dla wszystkich złote słońce świeci,
Dla wszystkich zapach pomarańczy,
Dla wszystkich uśmiechnięte dzieci,
Które ze szczęścia pragną tańczyć.

Ktoś rzekł, nie czas żałować róży
Kiedy dokoła płoną lasy.

Tak kłamał ten, co świat chciał zburzyć
Ten co na życie brak mu czasu.

Kolejny sztorm potrząsa światem,
W gazetach się od nieszczęść roi

A w mym ogrodzie kwitną kwiaty,
O które jak o świat się boję.

Dla wszystkich złote słońce świeci,
Dla wszystkich zapach pomarańczy,
Dla wszystkich uśmiechnięte dzieci,
Które ze szczęścia pragną tańczyć.

Dla wszystkich złote słońce świeci,
Dla wszystkich zapach pomarańczy,
Dla wszystkich uśmiechnięte dzieci,
Które ze szczęścia pragną tańczyć.

Dla wszystkich złote słońce świeci,
Dla wszystkich zapach pomarańczy,
Dla wszystkich uśmiechnięte dzieci,
Które ze szczęścia pragną tańczyć.