Kiedy smutno ci, A po szybach dzwoni deszcz, Gdy po twoich policzkach Słone łzy często płyną. Choć próbujesz, nie możesz zrozumieć, Dlaczego tak jest? Pomyśl o przyjacielu, Chodź z daleka, a w sercu twym jest. Przyjaźń wielka łączy nas, Przyjaźń skruszy twardy głaz. Przyjaźń złączy zwaśniony ród, Przyjaźń może, Przyjaźń może sprawić cud. Gdy w potrzebie jest, To dla niego skruszysz mur, By po gruzach w cierpieniach Ręką swą dotknąć nieba. To nieważne, że wiele odległych Dzieli was mil. Bo przyjaźni od serca, Jej nie można przewinąć jak film. Przyjaźń wielka łączy nas, Przyjaźń skruszy twardy głaz. Przyjaźń złączy zwaśniony ród, Przyjaźń może, Przyjaźń może sprawić cud. Przyjaźń wielka łączy nas, Przyjaźń skruszy twardy głaz. Przyjaźń złączy zwaśniony ród, Przyjaźń może, Przyjaźń może sprawić cud. Przyjaźń może, Przyjaźń może sprawić cud.