Poleńko, pole - Stan Borys

Poleńko białe, gdzieżeś nam odeszło?
Pieśni śpiewane miękko, co było, to zmierzchło.

Przez suchy zapach łąk,
Drogą bezdrogą nocy,
W krwawy księżyca krąg,
Ciągną zmęczeni chłopcy.

Przez miękkich kopyt stóp,
Gdzie burzany zielone,
Znów pochód rysią, zdrów,
Parskają po rosie konie.

Poleńko, pole, łąki latem białe...
Czemuś się nam okryło mrozem, lutym, lodem?
Polem lodowym, bólem styczniowym
Goni dziewczęce głowy wiatr pieśni stepowej.

Odchodzą w czarny mróz
Konie, szwadrony młode,
Znów pochód rysią, zdrów
Przez rzeki skute lodem.

Gdzie miękkich kopyt stóp,
Gdzie burzany zielone,
Znów pochód rysią, zdrów,
Parskają po rosie konie.

Heeeeeej!
Konie siwe, bułany...
Heeeeeej!
Konie kare, kasztany...
Heeeeeej!
Konie, szwadrony młode
Odchodzą w czarny mróz
Przez rzeki skute lodem.

Heeeej!
Poleńko, pole białe i lodowe...
Uzdeczki z dłonią ciętą, stygną szable bojowe.