Dziękuję mamo - Anna German

Gdziekolwiek zagnają mnie życia burze,
Wrócę na pewno, by przynieść ci różę,
By powróciło dziecinnych lat szczęście
W twoim spojrzeniu i rąk dotknięciu.

To proste szczęście, zwykłe, codzienne,
Tym droższe, mamo, że tak odlegle.
Gdy kwiaty stawiałaś w otwartym oknie,
Słońce twe włosy złociło ogniem.

Dziękuję, mamo, za wszystkie chwile,
Dziękuję, mamo, jak umiem najczulej.
Dziękuję, mamo, za troskę w oczach
I uśmiech, co kryje twój ból i rozpacz.

Ale najbardziej dziękuję za to,
Że jesteś, mamo, że jesteś, mamo.
Bo tym, że jesteś zawsze pomagasz
Prostować plecy, gdy życie smaga.

Dziękuję, mamo...