Trębacz Franio - Anna German

Choć to szarża doskonała,
Nie chcę męża generała.
Brak ambicji każdy powie,
Ja mam tylko jedno w głowie.
Nie chcę męża oficera,
Chociaż to wybitna sfera.
Od chorążych się oganiam.
Kocham tylko mego Frania!

Bo mój Franio
Jest w wojsku trębaczem.
Gdy zatrąbi
To serce we mnie skacze.
Czy pobudka,
Czy hejnał, czy kantata
Rwie się z piersi i trąbi razem:
Tra ta ta ta ta ta ta ta taaa.

Kocham Frania
I jego trąbkę srebrną.
Gdy zatrąbi
To wszyscy wnet się zbiegną.
Wojsko zbiórka!
A ja na koniec świata
Też pobiegnę za tą melodią.
Tra ta ta ta ta ta ta ta taa.

Przyjdzie kiedyś taka chwila
Wróci Franio do cywila.
Wtedy z mym kochanym Franiem
Na kobiercu ślubnym staniem.
Gdy mym mężem będzie Franio
Trąbka z nami pozostanie.
Będę zawsze o to dbała
Żeby mu nie zardzewiała.

Bo mój Franio
Jest świetnym trębaczem
I już nigdy nie będzie inaczej.
W całym kraju takiego
Nie ma chwata
Co potrafi tak pięknie trąbić.
Tra ta ta ta ta ta ta ta ta
Ta ta ta ta taa.

Kocham Frania
Z męstwem żołnierza.
Dziarskim krokiem
Nasz pokój przemierza.
Trąbka grzmi jak
Na froncie armata.
A my z Franiem,
A my z Franiem,
A my z Franiem,
Szczęśliwi razem.
Tra ta ta ta taaa!