Podróż poślubna do Kutna (nowa wersja) - Andrzej Rosiewicz

Miła, czemu jesteś taka smutna?
Gdy jedziemy już do Kutna
Złączyć nasz los.
Pomyśl, kiedy już będziemy w Kutnie,
Może będzie jeszcze smutniej?
Tak w dzień i noc.

Szkoda, jesteś jeszcze taka młoda,
Autentyczna twa uroda przykuwa wzrok.
Lecz choć siedzę o krok,
Ty patrzysz w okno, a za oknem
Cały rok drzewa mokną, a za oknem
Wciąż deszczem pluszcze złowieszczy wiatr.

Pomyśl, wszystko szybko tak przeleci,
Przyjdą potem na świat dzieci
Smutne, jak ty.
Pomyśl, zaczną potem się dramaty,
Dzieci mamy, z żoną taty,
Zaczną się łzy.

Miła, czemu jesteś taka smutna?
Dojeżdżamy już do Kutna
Złączyć nasz los.
Pomyśl, kiedy już będziemy w Kutnie,
Może będzie jeszcze smutniej?
Tak w dzień i noc.

Pomyśl, kiedy już będziemy w Kutnie,
Może będzie jeszcze smutniej
Tak w dzień i noc,
Tak w dzień i noc,
Tak w dzień i noc.
Tak w dzień i noc? (yhym...)