Nie słuchaj - Stefan Zach

Nie słuchaj, serce moje,
Choć może to jak krzyk.
Nie słuchaj, serce moje,
Uspokój się i żyj.

Zapomnij, serce moje,
Nie pierwszy to już raz
Łamią się ptakom skrzydła
I kamienieje twarz.

I tylko gdzieś w pamięci
Radosny wraca dźwięk,
To jakby kolor skrzypiec,
To jakby dziecka śmiech.

To jak ze starej bajki,
Która przeżyje nas,
Pozmienia nasze twarze,
Wszystko zamieni w czas.

A jeśli, serce moje,
Zobaczysz w oczach łzy,
To będą krople deszczu,
Co z twarzy płyną mi.

Zapomnij, serce moje,
To będzie, co ma być,
Choć nie wiem, serce moje,
Jak mam bez ciebie żyć.

I tylko gdzieś w pamięci
Radosny wraca dźwięk,
To jakby kolor skrzypiec,
To jakby dziecka śmiech.

To jak ze starej bajki,
Która przeżyje nas,
Pozmienia nasze twarze,
Wszystko zamieni w czas.

I tylko gdzieś w pamięci
Radosny wraca dźwięk,
To jakby kolor skrzypiec,
To jakby dziecka śmiech.

To jak ze starej bajki,
Która przeżyje nas,
Pozmienia nasze twarze,
Wszystko zamieni w czas.