Sarajewo - Ania Wiktorowicz

Po błoniach Galicji hula zimny wiatr,
Wszystko, co mieliśmy nam zabrał podły świat.
Jak przelotne ptaki, gdy zmieniają ląd,
Jak bezdomne listy odfruniemy stąd.

Jeszcze płonie ogień i szumi drzewo
A przed nami noc i sen.
Za najbliższym wzgórzem jest Sarajewo,
Tam jutro miły pobierzemy się.

Ksiądz na wieki zwiąże nam przeguby rąk,
Wieniec tamaryszku porwie rzeki prąd.
I odpłynie z wodą, w morzu znajdzie cel,
My tam w dole a nad nami nieba biel.

Jeszcze płonie ogień i szumi drzewo
A przed nami noc i sen.
Za najbliższym wzgórzem jest Sarajewo,
Tam jutro miły pobierzemy się.

Wybudujesz mi z kamieni biały dom,
Dach z dębowych belek będzie wieńczył go.
Tam miłosny azyl znajdzie dwoje ciał,
My miniemy a on wiecznie będzie stał.

Jeszcze płonie ogień i szumi drzewo
A przed nami noc i sen.
Za najbliższym wzgórzem jest Sarajewo,
Tam jutro miły pobierzemy się.

Hmmmmmmmmmm...
Hmmmmmmm...
Hmmmmmmmmmm...
Hmmmmmmmmm...