Siedemnaście westchnień stąd Mieszka cudny chłopak blond, Piegi ma i loków sto, Lecz nieważne wszystko to. Bo on nawet nie wie o tym, Że jest w czyimś sercu motyl, Co rano łechce myśli jej. Sto dwadzieścia łez na wschód Jest dziewczyna miła, cud, Piegi ma i loków sto, Lecz nieważne wszystko to. Bo ona nie wie o tym, Że jest w czyimś sercu motyl, Co rano burzy jego krew. Jeśli kiedyś pomyślisz sobie, Że miłość ślepa jest, Daj jej szansę, Bym mogła może dziś zauważyć cię. Sto dwadzieścia łez na wschód Jest dziewczyna miła cud, Siedemnaście westchnień stąd, Mieszka cudny chłopak blond. Teraz już wiedzą o tym, Po co jest w sercu motyl, Co rano razem budzą się. Jeśli kiedyś pomyślisz sobie, Że miłość ślepa jest, Daj jej szansę, Bym mogła może dziś zauważyć cię. Jeśli kiedyś pomyślisz sobie, Że miłość ślepa jest, Daj jej szansę, Bym mogła może dziś zauważyć cię. Jeśli kiedyś pomyślisz sobie, Że miłość ślepa jest, Daj jej szansę, Bym mogła może dziś zauważyć cię.