Kiedy lato wraca - Andrzej Rybiński

W drodze na wybrzeże nie wiem, dlaczego zimno mi?
Znowu prawie rok bez ciebie i tyle pustych dni...
W Gdańsku pełno słońca, roześmianych par,
a ja po sopockim molo znów będę chodził sam.

Kiedy lato wraca, ja wracam razem z nim,
przecież musisz, musisz gdzieś tu być.

W domu nad zatoką przez cały czas
byłaś drogą złotą do białych gwiazd.
Tutaj nam sie przyśnił nasz dobry ląd,
tamte wspólne myśli - gdzie teraz są?

Na Monciaku pełne puby, gorączkowy czas,
tłum dzieciaków zakochanych ten jedyny raz...
Gdy lato wraca, jak co roku pytam sny,
dlaczego razem z nim nie wracasz ty?

W domu nad zatoką przez cały czas. . .  itd.

CHÓR:
Pytam sny - odpowiedz mi...
Pytam sny - odpowiedz mi, jak dalej żyć?

W domu nad zatoką przez cały czas. . .  itd.
gdzie teraz są, gdzie teraz są?