Koniki - hobby - Kapela zza winkla

Kto mo śrupa czyli hobby, 
Z kóńmi żyje za pan brat, 
No i tak sie pcho do kobył, 
Jakby cołkiem z byka spadł. 
Bejmy szporo cołki tydzień, 
Zaskórnioki w kiejdy pcho, 
A jak zez wyścigów idzie, 
To w tych kiejdach widać dno. 

Kómu sie świgło na łeb, 
Tyn w głowie mo kónika. 
Ławica zachwyco go 
I wyścigowy tor. 
Kómu sie świgło na łeb, 
Tyn wielgi jezd ryzykant. 
Umyka kónika grzbiet, 
Ty, grajku, biyde klep. 

Już na torze bómba w górze, 
Bómba piwa w góre tyż. 
W kónie wprzęgniesz forsy fure 
I na bejmy swoje gwiżdż. 
Śrup na torze śrupa góni, 
Szkapa szkape dopaść chce, 
A kóniki, to nosz kónik, 
Kóń sie kielczy: He, he, he. 

Kómu sie świgło na łeb, 
Tyn w głowie mo kónika. 
Ławica zachwyco go 
I wyścigowy tor. 
Kómu sie świgło na łeb, 
Tyn wielgi jezd ryzykant. 
Umyka kónika grzbiet, 
Ty, grajku, biyde klep. 

Tutej Arab i tam Arab, 
Ogón w ogón I łeb w łeb. 
Wygrać staro sie fujara, 
Wiync kóniku, girką grzeb. 
Jedyn, drugi, trzeci wyścig 
I już leci ciężki grosz, 
Kónik portfel ci wyczyści, 
W portmonejce puchy mosz. 

Kómu sie świgło na łeb, 
Tyn w głowie mo kónika. 
Ławica zachwyco go 
I wyścigowy tor. 
Kómu sie świgło na łeb, 
Tyn wielgi jezd ryzykant. 
Umyka kónika grzbiet, 
Ty, grajku, biyde klep.