Sianko na stół - Magda Welc

Stary piec coś słabo dziś grzeje, 
Cicha noc stoi za drzwiami. 
W czterech ścianach małego Betlejem, 
Tylko ty ze swoimi myślami. 

Jeszcze trzeba sianko na stół, 
Wolne krzesło, wolne nakrycie, 
Ten opłatek przełamać na pół, 
Jak z bliskimi dzieli się życie. 
Jeszcze trzeba sianko na stół, 
Wolne krzesło, wolne nakrycie, 
Ten opłatek przełamać na pół, 
Jak z bliskimi dzieli się życie. 

Zamiast gwiazdy pierwszej na niebie, 
W cudzym oknie choinki światło 
Ciepłym blaskiem mruga do ciebie, 
Jakby twoje tęsknoty odgadło. 
A zza ściany słychać śpiewanie, 
A za ścianą głos się rozchodzi, 
Że z dzieciątkiem w lichej stajence 
I dla ciebie nadzieja się rodzi. 

Jeszcze trzeba sianko na stół, 
Wolne krzesło, wolne nakrycie, 
Ten opłatek przełamać na pół, 
Jak z bliskimi dzieli się życie. 
Jeszcze trzeba sianko na stół, 
Wolne krzesło, wolne nakrycie, 
Ten opłatek przełamać na pół, 
Jak z bliskimi dzieli się życie. 

Jeszcze trzeba. 
Ten opłatek. 

Jeszcze trzeba sianko na stół, 
Wolne krzesło, wolne nakrycie, 
Ten opłatek przełamać na pół, 
Jak z bliskimi dzieli się życie.