Odbierzmy sercom bagaż czarnych trosk, Jak nić Ariadny splećmy myśl. Na dnie pamięci mieszka piękna baśń, Pamięć przywróci barwę snom. To czas dzieciństwa, najpiękniejszy sen, Kiedy świat mały był, jak złoty ląd. Raj utracony, w którym rządził czar, Cień starych dobrych drzew za domem stał. To czas odległy, ale będzie żył, Dopóki w sercach naszych trwa. To najpiękniejszy i największy czar Najprostszych, najzwyklejszych spraw. To czas dzieciństwa, najpiękniejszy sen, Kiedy świat mały był, jak złoty ląd. Raj utracony, w którym rządził czar, Cień starych dobrych drzew za domem stał. To czas dzieciństwa, najpiękniejszy sen, Kiedy świat mały był, jak złoty ląd. Raj utracony, w którym rządził czar, Cień starych dobrych drzew za domem stał. To czas dzieciństwa, najpiękniejszy sen, Kiedy świat mały był, jak złoty ląd. Raj utracony, w którym rządził czar, Cień starych dobrych drzew za domem stał. To czas dzieciństwa, najpiękniejszy sen, Kiedy świat mały był, jak złoty ląd. Raj utracony, w którym rządził czar, Cień starych dobrych drzew za domem stał.