Na głowie kryma, pod krymą jest lok, Glazejki, reble, katana i ślyps. No wysiekniyty jak istny ten smok, Papudrok żodyn nie powie mu nic. Bo to jest Eda, Eda katana, Nicpoty juchta, zynder i szplin. Strach go mo każdy bol i migana, W największą ekę, on idzie ryn. Zoboczy kto go, ten w giyrach mo gzik, No bo tyż Eda do bicio mo dryg. Na fete, boksa, deknięcie mo w szpik, W kałdunek, kluber, kryguny i gnyk. Bo to jest Eda, Eda katana, Nicpoty juchta, zynder i szplin. Strach go mo każdy bol i migana, W największą ekę, on idzie ryn. Się przywlókł kiedyś nie wiedzioł nikt skąd, Wylynga, lajcha, parzynga bez sił. I Edzie lujnół, nastrzyloł, doł łynt, Pytamy Eda, któ cie tak zbiół? A to był Rychu, Rychu zez Jeżyc, Od Edy wiynkszy rojber i szplin. Kejtrowi nawet łyn nie do przeżyć, Jeżycki Bruce Lee, walczy jak king. Roz kiedyś inny nałuzgoł mu szpec, Szpecowi nawyk godniejszy niż on. A tyn mu najprzód koże iść precz, Bo zawdy lepszy odnajdzie się som. Bo to był Marych, Marych z Łazarza, Szportowy dziadzia, wichłacz i śrup. Bojeć się jego nam się nie zdarza, Któ się odważy dać mu wew dziób.