Szeptem - Ludmiła Jakubczak

Szeptem do mnie mów, mów szeptem,
By nikt obcy twoich słów nie słyszał.
Jak najciszej, proszę, mów, a przedtem
Spójrz w oczy tak,
Jak tylko ty patrzeć na mnie umiesz.

Chcę uwierzyć, że przede mną
Nikt nie uczył się tych słów na pamięć,
Lecz mów szeptem, szeptem się nie kłamie,
A to, co mówisz przecież brzmi jak jakaś baśń.

Świat cały dziś mi zazdrości,
Za oknem zaczaił się wiatr
Chce ukraść nam słowa miłości,
Twe słowa, które starczyć mają nam
Na wiele, wiele lat.

Dlatego szeptem do mnie mów, mów szeptem
Jak najciszej mów, bo wciąż się boję,
By zły los słów nie podsłuchał twoich,
Aby marzeń naszych nam nie ukradł nikt.

Codziennie ktoś komuś mówi
To samo, co mówisz dziś ty,
Lecz słowa tak łatwo pogubić,
Więc wiele słów, a mało szczęść
Spotyka się na świecie tym.

Kochany szeptem do mnie mów, mów szeptem,
By nikt obcy twoich słów nie słyszał.
I niech zamknie się nad nami cisza,
W której już nie trzeba będzie wcale słów.