Andrew - Julia Marcell

Param param param,
Param param pam pam.
Param param param,
Param param pam pam.

Drogi Andrew
Z portalu randkowego,
Jak opisać siebie
W tysiącu słowach?

Jestem jedną z tych dziewczyn,
Którym zawsze zimno.
Sypiam w swetrach w lipcu,
Pod kocem się chowam.

Jestem jedną z tych osób,
Co prawdopodobnie
Wybiorą rozwiązanie
Najbardziej wygodne.
Choć w przyzwyczajeniu
Do pewnego komfortu
Odzywają się czasem
Jakieś żądze pierwotne.

Czasem myślę,
Jak dziwnie,
Jak dziwnie
Być człowiekiem
I bać się
Ducha własnego
I nie móc nic.

Drogi Alejandro
Z Pharmaco w Chile,
Wszystko co na zawsze
Trochę mnie przeraża,
Jak tapeta na ścianie
Pańskiego gabinetu,
Choć na zdjęciu w kitlu
Pan uśmiecha się tak miło.

Znowu mi się śniło,
Że świat się rozpada,
A ja nie wiem co robić,
Czy go trzymać czy puścić.

Jestem niespokojna,
Ciągle się zamartwiam
Tym czy będzie wojna,
A może mam już raka?

Czasem myślę,
Jak dziwnie,
Jak dziwnie
Być człowiekiem
I bać się
Ducha własnego
I nie móc nic.

Droga napalona singielko
Z mojej okolicy,
Widziałam twoje zdjęcie
Na szybach samochodów.

Ukradnijmy jeden z nich
I ucieknijmy tak daleko,
Gdzieś do kraju,
W którym nie da się
Już wyspowiadać.

Drogi emailowy
Bocie z Amazonu,
Wiem, że prosisz,
Żeby nie odpisywać,
Ale o tych sprawach
Nie mówię nikomu,
Być może
Jestem nieco nadwrażliwa.

Aaaa...
Aaa...
Aaa...
Lalalala...
Aaa...
Lalalalala...
Lalalala...

Aaaa...
Aaa...
Aaa...
Lalalala...
Aaa...
Lalalalala...
Lalalala...