Dzisiok rano, raniutko Wstaje se wesolutko, Bo sobota sie zblizo I moj miły przyjezdzo. Jego łocka, gwiozdecki Świycom jak iskierecki, A me serce banuje, Bo je straśnie miłuje. Twoje łocy zielone, Twoje łocy niewinne, Syćko w nich moge cytać I o nic sie nie pytać. Twoje łocy niewinne, Twoje łocy zielone, Same za sie godajom, Jak mnie straśnie kochajom. Kie misioncek zaświci, Gwiozdecki zablinkajom, To sie nase serduska Przy jaworze spotkajom. Przytule Cie ku sobie I w łocka spojrze Tobie, Miłość wielgo uwidzie, Ftorej jo sie nie wstydze. Twoje łocy zielone, Twoje łocy niewinne, Syćko w nich moge cytać I o nic sie nie pytać. Twoje łocy niewinne, Twoje łocy zielone, Same za sie godajom, Jak mnie straśnie kochajom. Oczy, Twoje oczy, Ach, oczy, Twoje oczy... Twoje łocy zielone, Twoje łocy niewinne Same za sie godajom, Jak mnie straśnie kochajom. Jak mnie straśnie, straśnie kochajom.