Delikatna i lekka jak mgła, Bardzo piękna, przejrzysta jak łza, Przez gorące serca rozumiana, Gdzieś głęboko w środku ukrywana. Oddana i wierna jak pies, Właśnie taka szczera miłość jest, Opisana przez poetów metafora, Przychodzi do każdego, gdy nadchodzi pora. Miłość jak piękny kwiat, Więdnie, gdy słońca brak, Z uczuciem między nami właśnie tak się stało, Za dużo wody, jednak światła było mało. Kochać, to nie tylko brać, Trzeba także jeszcze coś z siebie dać, Pogoda bywa taka zmienna jak nastroje, Naprawdę trzeba ufać żeby być we dwoje. Radosna i słodka jak miód, Niekiedy sroga i zimna jak lód, Niecierpliwa lecz spokojna czasami, Namiętna lecz związana ze łzami. Bezbronna i twarda jak stal, Pozostawia po sobie głęboki żal, Opisana przez poetów metafora, Przychodzi do każdego gdy nadchodzi pora. Miłość jak piękny kwiat, Więdnie, gdy słońca brak, Z uczuciem między nami właśnie tak się stało, Za dużo wody, jednak światła było mało. Kochać, to nie tylko brać, Trzeba także jeszcze coś z siebie dać, Pogoda bywa taka zmienna jak nastroje, Naprawdę trzeba ufać żeby być we dwoje. Miłość jak piękny kwiat, Więdnie, gdy słońca brak, Z uczuciem między nami właśnie tak się stało, Za dużo wody, jednak światła było mało. Kochać, to nie tylko brać, Trzeba także jeszcze coś z siebie dać, Pogoda bywa taka zmienna jak nastroje, Naprawdę trzeba ufać żeby być we dwoje.