Diabeł w przebraniu - Jerzy Różycki

Był maj w kwiatach wiosny skąpany 
I w sercach znów rozbudził dawny żar. 
I choć czułem się w życiu przegrany, 
Musiałem spróbować jeszcze raz. 

Po ziemi stąpałaś jak anioł 
I urzekł mnie ten twój anielski czar. 
Gdy w tańcu się tuliłaś bez granic, 
Znów niebiański ogarnął mnie szał. 

Dziwne sny ma człowiek, kiedy świt 
Puka do naszych drzwi. 
Dziwne sny, nad ranem przespane, 
Co jeszcze zdarzy się w nich? 

W tym śnie byłaś diabłem w przebraniu, 
A potem obudził mnie twój głos. 

Ty mówiłaś do mnie jak anioł, 
Już nigdy nie słyszałem takich słów. 
A przecież byłaś diabłem w przebraniu, 
Na ziemi stworzyłaś piekło mi. 

Dziwne sny ma człowiek, kiedy świt 
Puka do naszych drzwi. 
Dziwne sny, nad ranem przespane, 
Co jeszcze zdarzy się w nich? 

Dziwne sny ma człowiek, kiedy świt 
Puka do naszych drzwi. 
Dziwne sny, nad ranem przespane, 
Co jeszcze zdarzy się w nich? 

W tym śnie byłaś diabłem w przebraniu, 
A potem obudził mnie twój głos.