Magiczne ognie - Grażyna Łobaszewska

Magiczne ognie tej jesieni,
Ogniska pośród pól płonące...
Ich poblask twarze nam promienił
Wsłuchanych w trzasków cichy koncert.

W górze płonęły galaktyki,
Światła na ziemi i na niebie,
A my, wsłychani w ognia syki,
Pięknie milczeliśmy dla siebie.

Magiczne ognie tej jesieni
Płoną w pamięci, płoną w ciszy.
Wsłuchaj się, proszę, wsłuchaj w siebie,
A może jeszcze je usłyszysz...
Wsłuchaj się, proszę, wsłuchaj w siebie,
A może jeszcze je usłyszysz...

Magiczne ognie tej jesieni,
Płomyki w sercach naszych jasne,
Ogień się w naszych oczach zmienił,
A oczy mieliśmy przepastne.

(Była w nich ziemia rozgwieżdżona)
Była w nich ziemia rozgwieżdżona,
(I było niebo z ogniskami)
I było niebo z ogniskami,
(I noc uczuciem rozjaśniona)
I noc uczuciem rozjaśniona
(Wciąż podsycana milczeniami)

Magiczne ognie tej jesieni
Płoną w pamięci. . .   itd.