Muzyk, muzyk - Urszula Sipińska

Mój tatko chciał 
Za mąż wydać mnie, 
A ten pan 
To miał być inżynier dusz. 
Ja na to zaś, 
Mówiłam: nie i nie, 
Tatko mój, proszę Cię, 
Daj pokój już. 

Bo tylko muzyk, 
Muzyk, 
Pasuje mi jak wianek z róż. 
Bo tylko muzyk, 
Muzyk, 
Ma ten szpan i ten luz. 

Łaskawy los wynagrodził mnie, 
Miły mój 
Dzień i noc do tańca gra. 
Pociesza tych, 
Którym w życiu jest źle, 
Tyle nut, 
Złotych nut na pamięć zna. 

Ach, tylko muzyk, 
Muzyk, 
Tak bardzo w mą fantazję wrósł. 
I tylko muzyk, 
Muzyk, 
A ten pan ani rusz. 

Za rok, za dwa 
Może on zdradzi mnie, 
Weźmie swych piosenek sto 
Bóg wie gdzie. 
A Ja, no cóż, 
Wspomnę może dwie. 
W nocy zaś, 
Zamiast spać, pomyślę tak: 

Że przecież muzyk, 
Muzyk, 
Ruchliwy jest jak polny wiatr. 
Że nawet muzyk, 
Muzyk, 
Powie Ci: szach i mat. 

Lecz tylko muzyk, 
Muzyk, 
Tak bardzo w mą fantazję wrósł. 
Bo tylko muzyk, 
Muzyk, 
Ma ten szpan i ten luz. 

I tylko muzyk, 
Muzyk, 
Pasuje mi jak wianek z róż. 
A jednak muzyk, 
Muzyk, 
A ten pan ani rusz.