Wieczór nad rzeką zdarzeń - Andrzej Zaucha & Koman Band

Popatrz, 
Most nad rzeką zdarzeń pusty już, 
Taksówki coraz dłużej 
Drzemią na postojach, 
Czekają na ostatni kurs. 
Popatrz, 
Bramy już przymknięte, w oknach noc 
Nad kinem neon 
Jakby przygasł i wypłowiał, 
Możemy znów przy ogniu siąść. 

Każdy wieczór tutaj 
Ma znajomą twarz, 
Płyną krajobrazy, 
Które dobrze znasz. 
Tu się uczyłeś siebie 
Dobrych parę lat, 
Ale odfruniesz stąd jak ptak. 
Listu z tej podróży 
Nie przeczytam już, 
Znajdziesz swą dziewczynę 
Pracę, własny klucz. 
I jeśli nawet kiedyś 
Wrócisz na ten brzeg, 
Już w innej wodzie przejrzysz się. 

Popatrz, 
W mokry asfalt biją światła lamp. 
Ostatni tramwaj 
Noc rozcina jak pochodnia, 
Wycisza mrok klaksony aut. 
O, popatrz 
Na tej scenie gramy tylko my. 
W tę noc, czy w życie 
Dziś nas wiedzie ta rozmowa, 
Papieros w ręku lekko drży. 

Każdy wieczór tutaj 
Ma znajomą twarz, 
Płyną krajobrazy, 
Które dobrze znasz. 
Tu się uczyłeś siebie 
Dobrych parę lat, 
Ale odfruniesz stąd jak ptak. 
Listu z tej podróży 
Nie przeczytam już, 
Znajdziesz swą dziewczynę 
Pracę, własny klucz. 
I jeśli nawet kiedyś 
Wrócisz na ten brzeg, 
Już w innej wodzie przejrzysz się. 

Każdy wieczór tutaj 
Ma znajomą twarz, 
Płyną krajobrazy, 
Które dobrze znasz. 
Tu się uczyłeś siebie 
Dobrych parę lat, 
Ale odfruniesz stąd jak ptak. 
Listu z tej podróży 
Nie przeczytam już, 
Znajdziesz swą dziewczynę 
Pracę, własny klucz. 
I jeśli nawet kiedyś 
Wrócisz na ten brzeg, 
Już w innej wodzie przejrzysz się. 

Popatrz 
Most nad rzeką zdarzeń 
Wrasta w mrok. 
W tę noc, czy w życie 
Dziś nas wiedzie ta rozmowa, 
Mniej pewny teraz każdy krok.