Nim wstanie dzień - Natalia Szroeder

Ze świata czterech stron 
Z jarzębinowych dróg, 
Gdzie las spalony, 
Wiatr zmęczony, 
Noc i front. 
Gdzie niezebrany plon, 
Gdzie poczerniały głóg, 
Wstaje dzień. 

Słońce przytuli nas do swych rąk 
I spójrz, ziemia ciężka od krwi 
Znowu urodzi nam zboża łan, 
Złoty kurz. 
Przyjmą kobiety nas pod swój dach 
I spójrz, będą śmiać się przez łzy. 
Znowu do tańca ktoś zagra nam, 
Może już. 

Za dzień, za dwa, 
Za noc, za trzy, 
Choć nie dziś. 
Za noc, za dzień, 
Doczekasz się, 
Wstanie świt. 

Chleby upieką się w piecach nam 
I spójrz, tam, gdzie tylko był dym 
Kwiatem zabliźni się wojny ślad, 
Barwą róż. 
Dzieci urodzą się nowe nam 
I spójrz, będą śmiać się, że my 
Znów wspominamy ten podły czas, 
Porę burz. 

Za dzień, za dwa, 
Za noc, za trzy, 
Choć nie dziś. 
Za noc, za dzień, 
Doczekasz się, 
Wstanie świt. 

Za dzień, za dwa, 
Za noc, za trzy, 
Choć nie dziś. 
Za noc, za dzień, 
Doczekasz się, 
Wstanie świt.