Jedno spojrzenie mój świat łodmieniyło, Jedyn uśmiech twój. Twe łocy, mój chłopce, głymbokie jak woda, Dziś nie zol, choć kuńcy siy śleboda. Z tobom siy nie bojym nicego na świecie, Pokie tyś jest przy mnie, cóz sie boć? Nie zol, choćby przysło zycie łoddać swoje, Za te licka, serce, kochom cie. Dom ci mój chłopce swom przysłość kochany, Z tobom nie musym siy boć. Tyś mi juz jedyn do kuńca pisany, Bóg nos tak złącył bo tak chcioł. Z tobom siy nie bojym nicego na świecie, Pokie tyś jest przy mnie, cóz sie boć? Nie zol, choćby przysło zycie łoddać swoje, Za te licka, serce, kochom cie. Z tobom siy nie bojym nicego na świecie, Pokie tyś jest przy mnie, cóz sie boć? Nie zol, choćby przysło zycie łoddać swoje, Za te licka, serce, kochom cie. Kochom cie, Kochom cie, Kochom cie.