Nowy świat - Sławomir

To ten gorący letni wiatr 
W moim pokoju zbudził cię 
Tysiącem pocałunków, 
Więc dam ci chłód. 
A potem będę czuł twój smak, 
Twoje westchnienia będą w nim. 
Nigdy nie żyłem jeszcze tak nierealnie. 

Może los i nasze sny 
Na własność będę miał, 
Czuję w swojej głowie nowy świat. 
To, co kiedyś było szeptem, 
Teraz wykrzyczane brzmi, 
Snu i ognia niekończący stan. 

Dziś nawet Bóg zazdrosny jest, 
Chyba mi nie odbierze cię, 
No bo jak. 
Mam tylko jeden mały lęk, 
Wszystko nagle zniknie gdzieś, 
A ja. 

Może los i nasze sny 
Na własność będę miał, 
Czuję w swojej głowie nowy świat. 
To, co kiedyś było szeptem, 
Teraz wykrzyczane brzmi, 
Snu i ognia niekończący stan. 

Przywitał mnie już jasny świt, 
Nie zatarł śladów wspólnych chwil, 
W moim pokoju ciągle ty tak trwasz. 
I spłynęła niepotrzebna łza, 
To chyba całkiem nowy ja się zaczynam. 

Może los i nasze sny 
Na własność będę miał, 
Czuję w swojej głowie nowy świat. 
To, co kiedyś było szeptem, 
Teraz wykrzyczane brzmi, 
Snu i ognia niekończący stan.