Ubrani w miłość - Bez Nazwy

A kiedy nocny mija sen, 
Słońce za oknem budzi nas, 
Porannej kawy smak 
Do życia daje znak, 
Że oto jest kolejny wspólny dzień. 

Ubrani w miłość wspólnych lat, 
Razem dla siebie tworząc świat, 
W zapachu siebie otuleni drżeniem rąk. 
Aż po horyzont marzeń biec, 
Bo los najlepszy chce, by chcieć 
Co dzień po szczęście małe 
Iść za krokiem krok. 

A kiedy los przyniesie nam, 
Obłoki ciemne, smutku łzy, 
Nad tobą moja dłoń, 
Przytulny stworzymy schron, 
Na niepogodę lekiem jesteś ty. 

Ubrani w miłość wspólnych lat, 
Razem dla siebie tworząc świat, 
W zapachu siebie otuleni drżeniem rąk. 
Aż po horyzont marzeń biec, 
Bo los najlepszy chce, by chcieć 
Co dzień po szczęście małe 
Iść za krokiem krok. 

Ubrani w miłość wspólnych lat, 
Razem dla siebie tworząc świat, 
W zapachu siebie otuleni drżeniem rąk. 
Aż po horyzont marzeń biec, 
Bo los najlepszy chce, by chcieć 
Co dzień po szczęście małe 
Iść za krokiem krok.