Tam nad Wisłą w dolinie, Siedziała dziewczyna, Była piękna jak różany kwiat. Tam nad Wisłą w dolinie, Siedziała dziewczyna, Była piękna jak różany kwiat. Maki i róże zbierała sobie. Maki i róże zbierała sobie. Wiła wianki i wrzucała je Do falującej wody, Wiła wianki wrzucała je do wody. Wiła wianki i wrzucała je Do falującej wody, Wiła wianki wrzucała je do wody. A gdy ona te wianki nad Wisłą wiła, Przyszedł do niej rycerzyk młody. A gdy ona te wianki nad Wisłą wiła, Przyszedł do niej rycerzyk młody. Miła, ach miła, tak rzecze do niej. Miła, ach miła, tak rzecze do niej. I udała się z tym młodym Rycerzykiem w świat daleki I udała się z tym rycerzykiem w świat. I udała się z tym młodym Rycerzykiem w świat daleki I udała się z tym rycerzykiem w świat. I nie uszło nic więcej, Jak dziewięć miesięcy, Siedzi ona nad Wisłą, płacze. I nie uszło nic więcej, Jak dziewięć miesięcy, Siedzi ona nad Wisłą, płacze. Miłość, ach miłość, zdradziłaś ty mnie. Miłość, ach miłość, zdradziłaś ty mnie. I rzuciła się z rozpaczy do tej falującej wody I rzuciła się z rozpaczy do tej wody. I rzuciła się z rozpaczy do tej falującej wody I rzuciła się z rozpaczy do tej wody. I rzuciła się z rozpaczy do tej falującej wody I rzuciła się z rozpaczy do tej wody. I rzuciła się z rozpaczy do tej falującej wody I rzuciła się z rozpaczy do tej wody.