Już nie ma dzikich plaż - Aleksandra (cover)

Puste plaże Juraty 
Zasnęły kosze już. 
Tylko facet zawiany 
Podpiera nosem słup. 
Szarą płachtę gazety 
Unosi w górę wiatr. 
Dzisiaj nikt nie odczyta 
Co nam donosił świat. 
Serce gryzie nostalgia, 
A duszę ścina lód. 
W radiu śpiewa Mahalia 
Swój czarny smętny blues. 
Hotel wolnych pokoi 
W recepcji pająk śpi. 
W torby wkładam powoli 
Okruchy tamtych dni. 

Już nie ma dzikich plaż 
Na których zbierałam bursztyny, 
Gdy z psem do Ciebie szłam, 
A mewy ósemki kreśliły, kreśliły. 
Już nie ma dzikich plaż 
I gwarnej kafejki przy molo. 
Niejedna znikła twarz 
I wielu przegrało swą młodość, 
Swą młodość. 

Wsiadam w pociąg powrotny 
Ocieram jedną łzę. 
Ludzie są samotni 
Czy tego chcą czy nie. 
Patrzę w oczy jesieni 
Nad morzem stada chmur. 
Pejzaż moich nadziei 
Umyka mi spod kół. 
Serce gryzie nostalgia, 
A duszę ścina lód. 
W radiu śpiewa Mahalia 
Swój czarny smętny blues. 
Hotel wolnych pokoi 
W recepcji pająk śpi. 
W torby wkładam powoli 
Okruchy tamtych dni. 

Już nie ma dzikich plaż 
Na których zbierałam bursztyny, 
Gdy z psem do Ciebie szłam, 
A mewy ósemki kreśliły, kreśliły. 
Już nie ma dzikich plaż 
I gwarnej kafejki przy molo. 
Niejedna znikła twarz 
I wielu przegrało swą młodość, 
Swą młodość. 

Już nie ma dzikich plaż 
Starego sprzedawcy pamiątek 
I tylko w szumie traw 
Znajduję ten cichy zakątek, zakątek. 
Już nie ma dzikich plaż 
Na których zbierałam bursztyny, 
Gdy z psem do ciebie szłam, 
A mewy ósemki kreśliły, kreśliły.