Kasztany -

Mówiłeś włosy masz jak kasztany,
i kasztanowy masz oczu blask,
i tak nam było dobrze, kochany,
wśród złotych liści, wiatru i gwiazd.

Gdy wiatr kasztany otrząsał gradem,
szepnąłeś nagle, zniżając głos:
odjeżdżam dzisiaj, lecz tam, gdzie jadę,
zabiorę z sobą tę złotą noc.

Kochany, kochany, lecą z drzewa, jak dawniej, kasztany,
wprost pod stopy par roześmianych,
jak rudy, lecą, grad.
Jak w noc, gdy w alejce, rudy kasztan ci dałam i serce,
a tyś rzekł mi trzy słowa, nic więcej,
że kochasz mnie i wiatr.

Już trzecia jesień park nasz wyzłaca,
kasztany lecą z drzew trzeci raz,
a twoja miłość do mnie nie wraca,
choć tyle błyszczy liści i gwiazd.

I tylko złoty kasztan mi został,
mały talizman szczęśliwych dni,
i ta jesienna piosenka prosta,
którą wiatr może zaniesie ci. 

Kochana, kochana, lecą z drzewa jak dawniej kasztany. . .  itd.

  /  w s t a w k a  -  s o l o   s a x  /

Jak w noc, gdy w alejce, rudy kasztan ci dałam i serce,
a tyś rzekł mi trzy słowa, nic więcej,
że kochasz mnie i wiatr.