Roztańczę w sobie świat (ver. 2) - Maryla Rodowicz

Głupie moje "ja", durne moje "ja" 
Wszczęło dzisiaj bunt 
I nie chce z domu wychodzić 
Żali się, mówi: "wszystko sięga dna! 
Zastanów się i w końcu zrób coś z tym 
No powiedz, jak z tym żyć"? 

Roztańczę w sobie świat na przekór łzom, 
Potrafię jeszcze iść pod prąd. 
Roztańczę w sobie świat, zatrzasnę drzwi, 
Mam w duszy wszystko, z czym lubię żyć. 

Głupie moje "ja" męczy mnie co dnia 
Czasem w nocy też 
Wtedy zaczynam się łamać 
Mówię mu, że emigracja nie dla nas 
A ono: "słuchaj, zrób coś z tym 
No powiedz, jak z tym żyć"? 

Roztańczę w sobie świat na przekór łzom, 
Potrafię jeszcze iść pod prąd. 
Roztańczę w sobie świat, zatrzasnę drzwi, 
Mam w duszy wszystko, z czym lubię żyć. 

Głupie moje "ja" w buncie swoim trwa 
Taki piękny kraj 
A tu przestało wychodzić 
Mówi mi: "mnie to nic nie obchodzi"! 
Myślę sobie... coś w tym jest. 
Myślę... rygluj się! 

Roztańczę w sobie świat na przekór łzom, 
Potrafię jeszcze iść pod prąd. 
Roztańczę w sobie świat, zatrzasnę drzwi, 
Mam w duszy wszystko, z czym lubię żyć. 

Roztańczę w sobie świat na przekór łzom, 
Potrafię jeszcze iść pod prąd. 
Roztańczę w sobie świat, zatrzasnę drzwi, 
Mam w duszy wszystko, z czym lubię żyć. 

Roztańczę w sobie świat na przekór łzom, 
Potrafię jeszcze iść pod prąd. 
Roztańczę w sobie świat, zatrzasnę drzwi, 
Mam w duszy wszystko, z czym lubię żyć.