Fotografie już pokrył szary kurz. Czy ta mała w domu to ja sprzed wielu lat? I z bukietem róż w białej sukni trwam, Chociaż się nie sprawdził ten pan, co obok stał. I tylko wierna pamięć tłucze się, Jak ćma wśród kolorowych szkieł. I tylko wierna pamięć ze mną jest, W szczęściu i w godzinie złej. Lustro zmienia twarz, co dzień inną mam, Choć nie zauważam na pozór żadnych zmian. Krąg przyjaciół wciąż kurczy się od lat, Choć nie zauważam obrotu przykrych spraw. I tylko wierna pamięć tłucze się, Jak ćma wśród kolorowych szkieł. I tylko wierna pamięć ze mną jest, W szczęściu i w godzinie złej. Kiedy złoty klucz do znajomych bram Nie pasuje wcale, gdzie ludzi szukać mam? Tych sprzed wielu lat, których porwał czas, Tylko wierna pamięć ich zna.