Pomykam do ciebie - Golec uOrkiestra

Przypadłość taką już mam, 
Że wciąż do nieba się pcham, 
Choć zaklinałem się, że 
Nigdy więcej, o nie! 
Lecz znów mnie wita ten szum, 
W kapsule ludzi już tłum. 
Parciany zapinam pas, 
Bo do nieba już czas. 

Pomykam do ciebie 
Stateczkiem po niebie, 
Komety mijają mnie. 
W bezkresnej przestrzeni 
Słonecznych promieni 
Jak pocisk do ciebie mknę. 

Pomykam niesiony 
Stateczkiem srebrzonym 
I tylko chwila, lub dwie 
Jestem twój, cały twój 
Czekaj i kochaj mnie. 

Bezcłowy humor już mam. 
Przyznam: nie jestem w tym sam 
I mógłbym miliony dać, 
By na ziemi już stać. 
Sam posadziłem się tu, 
Teraz się modlę za stu. 
Pode mną nic, tylko biel, 
Ale liczy się cel. 

Pomykam do ciebie 
Stateczkiem po niebie, 
Komety mijają mnie. 
W bezkresnej przestrzeni 
Słonecznych promieni 
Jak pocisk do ciebie mknę. 
Pomykam niesiony 
Stateczkiem srebrzonym 
I tylko chwila, lub dwie 
Jestem twój, cały twój 
Czekaj i kochaj mnie. 

Pomykam do ciebie 
Stateczkiem po niebie, 
Komety mijają mnie. 
W bezkresnej przestrzeni 
Słonecznych promieni 
Jak pocisk do ciebie mknę. 
Pomykam niesiony 
Stateczkiem srebrzonym 
I tylko chwila, lub dwie 
Jestem twój, cały twój 
Czekaj i kochaj mnie.