Mam cudownych rodziców (ver. 2) - Urszula Sipińska

Kto mi tuż przed snem 
Nucił bajki baj baj 
I kto przybiegał z bzem, 
Kiedy maił się maj. 

Kto wybaczał mi, 
Każdą złość, każdy błąd, 
Gdy kryłam wielkie łzy, 
W domu najmniejszy kąt. 

Co wieczór obraz ten, 
Kołysze mnie do snu. 
Tato młody jak maj 
I mama wśród bzu. 

Cudownych rodziców mam, 
Cudownych rodziców mam, 
Odkryli mi każdą z dróg 
Po, której szłam. 

Mam cudownych rodziców, bo 
Przyjaciółmi moimi są, 
W porę rzekli mi dalej to, 
Idź drogą swą. 

Sama idę, więc 
Ale po drogach mych, 
Będą wciąż za mną biec 
I mnie strzec, myśli ich. 

Jak motyl zastygł czas, 
Pod fotografii szkłem, 
Patrzę na nie nieraz 
I jedno wiem. 

Cudownych rodziców mam, 
Cudownych rodziców mam, 
Odkryli mi każdą z dróg, 
Po, której szłam. 

Mam cudownych rodziców, bo 
Przyjaciółmi moimi są, 
W porę rzekli mi dalej to, 
Idź drogą swą. 

Cudownych rodziców mam, 
Cudownych rodziców mam, 
Odkryli mi każdą z dróg, 
Po, której szłam. 

Mam cudownych rodziców, bo 
Przyjaciółmi moimi są, 
W porę rzekli mi dalej to… 
Idź drogą swą.