Bóg się rodzi (kolęda) - Ryszard Rynkowski

Bóg się rodzi, moc truchleje, 
Pan niebiosów obnażony, 
Ogień krzepnie, blask ciemnieje, 
Ma granice Nieskończony. 

Wzgardzony, okryty chwałą, 
Śmiertelny, Król nad wiekami, 
A Słowo Ciałem się stało, 
I mieszkało między nami. 

Wzgardzony, okryty chwałą, 
Śmiertelny, Król nad wiekami, 
A Słowo Ciałem się stało, 
I mieszkało między nami. 

Cóż, masz niebo nad ziemiany, 
Bóg porzucił szczęście swoje, 
Wszedł między lud ukochany, 
Dzieląc z nim trudy i znoje. 

Niemało cierpiał, niemało, 
Żeśmy byli winni sami, 
A Słowo Ciałem się stało, 
I mieszkało między nami. 

Niemało cierpiał, niemało, 
Żeśmy byli winni sami, 
A Słowo Ciałem się stało, 
I mieszkało między nami. 

Podnieś rękę, Boże Dziecię, 
Błogosław Ojczyznę miłą, 
W dobrych radach, w dobrym bycie, 
Wspieraj jej siłę swą siłą. 

Dom nasz i majętność całą, 
I wszystkie wioski z miastami, 
A Słowo Ciałem się stało, 
I mieszkało między nami. 

Dom nasz i majętność całą, 
I wszystkie wioski z miastami, 
A Słowo Ciałem się stało, 
I mieszkało między nami.