Czemu nie piszesz do mnie nic, aha, choć jeden, jeden list? Jak nie chcesz pisać nic, pustą kopertę wyślij mi. Aha! Nie piszesz nic, choć ja tak czekam na twój list. Jak nie chcesz pisać nic, aha! kopertę wyślij mi. Aha! Nie piszesz do mnie nic, aha! choć jeden, jeden list, aha! Jak nie chcesz pisać nic, pustą kopertę wyślij mi, aha! Aha! Nie piszesz nic, choć ja tak czekam na twój list. Mańka! Wyślij choć koperty! Noc z nieba już gwiazdy zmazała i ranek się budzi ze snu. Od dziś będziesz długo znów sama, a mnie będzie brak twoich słów. Więc żegnaj, już żegnaj kochana i nie płacz - wiesz, na mnie już czas. Nim statek się z portu oddali pocałuj mnie, miła, choć raz. Czemu nie piszesz do mnie nic, aha. . . itd. O jedno chcę tylko cię prosić, czy będzie ci dobrze czy źle, przyrzeknij, że nigdy nikogo nie będziesz tak kochać, jak mnie. A jeśli już kogoś pokochasz, przypomnij ostatni nasz dzień, przysyłaj choć puste koperty, chcę wierzyć, że wciąż kochasz mnie. [Mańka! Wyślij choć koperty!] Chcę wierzyć, że wciąż kochasz mnie. [Mańka! Wyślij choć koperty!] Czemu nie piszesz do mnie nic, aha, choć jeden, jeden list? Aha! Jak nie chcesz pisać nic, pustą kopertę wyślij mi, aha! Aha! Nie piszesz nic, choć ja tak czekam na twój list. Mańka! Wyślij choć koperty!