Rozmowa przez ocean - Maryla Rodowicz

Jest sobota, za oknem świt 
i Warszawa kaszle miarowo. 
Wczoraj przyszedł od ciebie list, 
miłe słowo. 
Jesień u nas koronę ma 
tego roku jakby cierniową. 
A ty piszesz, że u was szał 
i punk rockowo. 

Są dwa światy i nas jest dwoje, 
do swych miejsc przypiętych jak rzepy, 
Ty masz pewnie więcej spokoju, 
ja mam dzieci. 
Są dwa światy i jedno słońce, 
które u nas słabiej coś grzeje, 
Ty masz pewnie duże pieniądze, 
ja nadzieję, 
ja nadzieję. 
Jest sobota, za oknem świt 
i Warszawa kaszle miarowo. 
Wczoraj przyszedł od ciebie list, 
czułe słowo. 
Tamten wieczór, gdy ja i ty, 
tak, to była wspaniała chwila, 
Ale dzisiaj obeschły łzy, 
więc pozdrawiam cię Maryla. 

Są dwa światy i nas jest dwoje, 
do swych miejsc przypiętych jak rzepy, 
Ty masz pewnie więcej spokoju, 
ja mam dzieci. 
Są dwa światy i jedno słońce, 
które u nas słabiej coś grzeje, 
Ty masz pewnie duże pieniądze, 
ja nadzieję, 

Są dwa światy i nas jest dwoje, 
do swych miejsc przypiętych jak rzepy, 
Ty masz pewnie więcej spokoju, 
ja mam dzieci. 
Są dwa światy i jedno słońce, 
które u nas słabiej coś grzeje, 
Ty masz pewnie duże pieniądze, 
ja nadzieję. 

Są dwa światy i nas jest dwoje, 
do swych miejsc przypiętych jak rzepy, 
Ty masz pewnie więcej spokoju, 
ja mam dzieci. 

Są dwa światy i jedno słońce, 
które u nas słabiej coś grzeje, 
Ty masz wokół morza gorące, 
ja nadzieję. 
Są dwa światy i nas jest dwoje, 
do swych miejsc przypiętych jak rzepy, 
Ty masz pewnie więcej spokoju, 
ja mam dzieci. 

Są dwa światy i jedno słońce, 
które u nas słabiej coś grzeje, 
Ty masz wokół morza gorące, 
ja nadzieję. 
Są dwa światy i nas jest dwoje, 
do swych miejsc przypiętych jak rzepy, 
Ty masz pewnie więcej spokoju, 
ja mam dzieci.