Mówią, że mało mieć ziemię całą, że trzeba brać, trzeba rwać, co zostało, że zostało tak strasznie mało, mało tak. Mam kosmyk włosów, mam kroplę rosy, mam jeszcze raz to, co w nas ciepłem wiosen, mam uśmiech losu, mam stopy bose, mam jeszcze raz, jeszcze raz to, co w nas. Mam kosmyk włosów, mam kroplę rosy, mam jeszcze raz to, co w nas ciepłem wiosen, mam uśmiech losu, mam stopy bose, mam jeszcze raz, jeszcze raz to, co w nas. Nam nie jest dosyć i bzów i rosy i nie chcę brać, nie chcę rwać, deptać kłosów. Dosyć mam kwiatów, by dać je światu, światu dać. Mam kosmyk włosów, mam kroplę rosy, mam jeszcze raz to, co w nas ciepłem wiosen, mam uśmiech losu, mam stopy bose, mam jeszcze raz, jeszcze raz to, co w nas. Mówią, że trzeba w butach do nieba, że twardy but, że gdy cud, butem trzeba, bo zostało tak strasznie mało, mało tak. Mówią, że mało mieć ziemię całą, że trzeba brać, trzeba rwać, co zostało, bo zostało tak strasznie mało, mało tak.