Magnificat (hymn) - Jorgos Skolias

Tyś jest najcudowniejszy, 
Wszechmogący Świątkarz 
Otom jest niwa wieśnia, 
Podsłoneczna grządka. 

Tyś jest najcudowniejszy, 
Wszechmogący Świątkarz 
Otom jest niwa wieśnia, 
Podsłoneczna grządka. 

Uwielbiaj Pana, duszo, 
Za ciche poczucie, 
Za wiosnę rozśpiewaną 
Gotycką tęsknotą, 
Za młodość gorejącą 
Puchar winnych uciech, 
Za jesień smutnym ścierniom 
Podobną i wrzosom. 

I słów nie staje. Jestem 
Jak strącony anioł 
Posąg na kamienisku, 
Marmurze cokołu; 
Aleś tchnął tęsknot w posąg 
I w strzelistość ramion, 
Że zrywa się, że pragnie. 
Z tych jestem aniołów. 

Tyś jest najcudowniejszy, 
Wszechmogący Świątkarz 
Otom jest niwa wieśnia, 
Podsłoneczna grządka. 

Tyś jest najcudowniejszy, 
Wszechmogący Świątkarz 
Otom jest niwa wieśnia, 
Podsłoneczna grządka. 

Bądź błogosławion Ojcze, 
Za smutek anioła 
Za walkę pieśni z kłamstwem, 
Bój natchniony duszy 
I miłość słowa wszelką 
Zniwecz w nas i połam 
I kształt, co jako człowiek 
Głupi się napuszył. 

Chodzę po Twych gościńcach 
Słowiański trubadur 
Przy sobótkach gram dziewom, 
Pasterzom wśród owiec, 
Ale pieśń rozmodloną, pieśń 
Wielką jak padół 
Rzucam przed tron dębowy 
Jedynemu Tobie 

Tyś jest najcudowniejszy, 
Wszechmogący Świątkarz 
Otom jest niwa wieśnia, 
Podsłoneczna grządka. 

Tyś jest najcudowniejszy, 
Wszechmogący Świątkarz 
Otom jest niwa wieśnia, 
Podsłoneczna grządka. 
(a a a...) 

Tyś jest najcudowniejszy, 
Wszechmogący Świątkarz 
Otom jest niwa wieśnia, 
Podsłoneczna grządka. 

Tyś jest najcudowniejszy, 
Wszechmogący Świątkarz 
Otom jest niwa wieśnia, 
Podsłoneczna grządka. 

Błogosławiony Świątkarz, 
Słowianin i prorok 
Bądź mi miłościw śpiewem 
Jak natchniony celnik 
Uwielbiaj, duszo moja, 
Pieśnią i pokorą 
Pana Twojego, Hymnem: 
Święty, Święty, Święty! 

Błogosławiony Świątkarz, 
Słowianin i prorok 
Bądź mi miłościw śpiewem 
Jak natchniony celnik 
Uwielbiaj, duszo moja, 
Pieśnią i pokorą 
Pana Twojego, Hymnem: 
Święty, Święty, Święty!