Już kąpiesz się nie dla mnie - Wiesław Michnikowski & Kalina Jędrusik

Już kąpiesz się nie dla mnie 
W pieszczocie pian. 
Nie dla mnie już przy wannie 
Odkręcasz kran. 
Nie dla mnie już natryskiem 
Zraszasz czary swe wszystkie, 
Wiem, że czeka, 
Aż wyschniesz już inny pan. 

Korzystasz już nie dla mnie 
Ze stacji pomp, 
Lecz choć ból w otchłań pcha mnie 
Ty kąp się kąp. 
Chcę by schludność twa kwitła 
Kąpiel tobie nie stygła, 
Choć podcięłaś mi skrzydła 
Strąciłaś w głąb. 

I tylko pomyśl sobie 
W dogodniejszej porze 
O tym, co już przez ciebie 
Kąpać się nie może. 
Boże... 

Już kąpiel twa nie dla mnie 
Nie dla mnie plusk. 
Każda kropla w twej wannie 
Mój drąży mózg. 
Smukłe ciało trąc frottem 
Nie pamiętasz już potem, 
Jak czekałem z łopotem 
Spragnionych ust. 

To nie do wiary, 
Że niedawno tak to było 
W słuchawce głos: 
"Kochanie dzwonisz jak to miło". 
A gdy spytałem: 
"Czy to z kranu gdzieś tak siąpie", 
Mówiłaś: 
"Tak, bo ja się często kąpię". 

Tak jeszcze wczoraj powiedziałabyś, 
Tak jeszcze wczoraj, bo już dziś: 

Ty kąpiesz się nie dla mnie 
W pieszczocie pian. 
Nie dla mnie już przy wannie 
Odkręcasz kran. 
Nie dla mnie już natryskiem 
Zraszasz czary swe wszystkie. 
Wiem, że czeka aż wyschniesz 
Już inny pan. 

Korzystasz już nie dla mnie 
Ze stacji pomp. 
Lecz choć ból 
W otchłań pcha mnie, 
Ty kąp się kąp. 
Chcę by schludność twa kwitła, 
Kąpiel tobie nie stygła, 
Choć podcięłaś mi skrzydła 
Strąciłaś w głąb. 

I tylko pomyśl sobie 
W dogodniejszej porze. 
O tym, co już przez ciebie 
Kąpać się nie może. 
Boże... 

Już kąpiel twa nie dla mnie, 
Nie dla mnie plusk. 
Każda kropla w twej wannie 
Mój drąży mózg. 
Smukłe ciało trąc frottem, 
Nie pamiętasz już potem, 
Jak czekałem z łopotem. 
Spragnionych ust. 
Spragnionych ust.