Gdy los cię rzuci gdzieś w daleki świat, Gdy zgubisz szczęście swe I poznasz życia smak, Zatęsknisz do rodzinnych Stron i wrócisz tu, Wrócisz, gdzie twój dom! Powrócisz tu, Gdzie nadwiślański brzeg. Powrócisz tu zza Siedmiu gór i rzek. Powrócisz tu, Gdzie płonie słońcem wrzos i głóg, Gdzie cienie brzóz, Piach mazowieckich dróg. Powrócisz tu, Gdzie wierzby pośród pól. Powrócisz tu, Gdzie klucze białych chmur. Powrócisz tu, By szukać swoich Dróg i gwiazd, By słuchać znów, Jak wiosną śpiewa las. Powrócisz tu! Pod niebem wielkich Miast swój zgubisz ślad, Osiągniesz to, co chcesz Za rok, za parę lat, Lecz, gdy zdobędziesz wszystko już, Z dalekich stron kiedyś wrócisz tu... Powrócisz tu, Gdzie nadwiślański brzeg. Powrócisz tu, Zza siedmiu, gór i, rzek. Powrócisz tu, Gdzie płonie słońcem wrzos i głóg, Gdzie cienie brzóz, Piach mazowieckich dróg. Powrócisz tu, Gdzie wierzby pośród pól. Powrócisz tu, Gdzie klucze białych chmur. Powrócisz tu, by, Szukać swoich dróg i gwiazd, By słuchać znów, Jak wiosną śpiewa las. Powrócisz tu! Powrócisz!