Nic więcej - Verba

Nie znam już takich słów, 
aby móc być z tobą znów, 
Nie chcę już wierzyć w cud, 
bo wiem, że szkoda czasu 
Mówią mi: nie trać sił, 
bo z tego już nie będzie nic, 
bo z tego już nie będzie nic, 
nie będzie nic już więcej. 

Uczucia zagubiłem, 
utraciłem to, co piękne 
Może na szczęście 
nigdy nie było wieczne 
Nie będę już śnić 
o tym, by ponaprawiać błędy 
Nie będę szukać chwil 
tych, które odeszły 
Teraz wiem, że nigdy się 
nie złamię już więcej 
A smutek to szczęście, 
gdy z kamienia mam serce 
Nagle zawiodła pamięć, 
zgubiłem gdzieś wspomnienia 
Miłość to piękne uczucie 
zwłaszcza gdy jej nie ma 
Od teraz muszę iść, 
muszę żyć bez uczuć dalej 
To, co jest popiołem kiedyś 
było żarem i niech to już tak zostanie 
Niech to już zostanie, 
bo tak lepiej 
Mam już święty spokój, 
wolę żyć bez Ciebie 
Teraz telefon milczy, 
skasowane wiadomości 
Nie uwierzę już nigdy 
nawet szczerej miłości 
Jestem sam i tylko jedna myśl porusza 
jak zaufać teraz komuś, 
skoro anioł mnie oszukał? 

Nie znam już takich słów, 
aby móc być z tobą znów, 
Nie chcę już wierzyć w cud, 
bo wiem, że szkoda czasu 
Mówią mi: nie trać sił, 
bo z tego już nie będzie nic, 
bo z tego już nie będzie nic, 
nie będzie nic już więcej. 

Stoję samotnie pośród tłumu, 
zostałem z niczym, bez uczuć 
Jak coś poczuć, gdy serce milczy? 
Dziś widziałem zbyt wiele, 
o jeden obraz za dużo 
Dla Ciebie nie mam już miejsca, 
gdy marzenia się kruszą 
Stoję sam między szeptem a ciszą 
Wiesz jak to jest 
gdy się myśli kołyszą w głowie, 
która nie chce już tego, co było 
Jesteś nie wywołaną kliszą dla mnie, 
jesteś ciszą, która usypia mnie, 
gdy próbuję powstać, 
męczy mnie, zabija, 
gdy nie zamierzam poddać się 
Stoisz obok, 
ale jakby Cię nie było, 
zapomniałem o tobie, 
nawet jeśli byłaś słodką chwilą 
Stoję sam, tak bez uczuć, wiesz 
Które zgasiłem właśnie, 
ugasiłem wszystkie 
Może łatwiej będzie 
po prostu nie rozmawiać, 
zamykam rozdział ten, 
z mego życia spadaj. 

Nie znam już takich słów, 
aby móc być z tobą znów, 
Nie chcę już wierzyć w cud, 
bo wiem, że szkoda czasu 
Mówią mi: nie trać sił, 
bo z tego już nie będzie nic, 
bo z tego już nie będzie nic, 
nie będzie nic już więcej. 

Nie znam już takich słów, 
aby móc być z tobą znów, 
Nie chcę już wierzyć w cud, 
bo wiem, że szkoda czasu 
Mówią mi: nie trać sił, 
bo z tego już nie będzie nic, 
bo z tego już nie będzie nic, 
nie będzie nic już więcej. 

Tak, nie będzie nic już więcej, wiesz?